W Instytucie wykonujemy pełną diagnozę dzieci i dorosłych w kierunku ADHD/ADD oraz terapię.

Rozpoznanie zespołu ADHD stawia się na podstawie kryteriów diagnostycznych ICD-10, klasyfikacji obowiązującej w Polsce.

ADHD/ADD jest rozpoznaniem klinicznym, które stawia się na:

• Podstawie wywiadu, objawów i obserwacji dziecka. W zakres objawów choroby wchodzą: nadruchliwość, impulsywność i zaburzenia koncentracji uwagi, które muszą pojawić się nie później niż w 7 roku życia. Prawie zawsze przed 5 rokiem życia a często przed 2 rokiem życia. W wieku przedszkolnym rozpoznanie stawiamy bardzo ostrożnie. Bo duża ruchliwość dziecka czy wybuchy emocjonalne mogą być elementem prawidłowego rozwoju u dzieci z tzw. „żywym temperamentem”.
• Często konieczne jest wykonanie badań dodatkowych w celu wykluczenia innych chorób, które mogą być powodem występowania objawów naśladujących objawy ADHD/ADD a które wymagają odmiennego leczenia (diagnoza różnicowa).
• Objawy muszą występować przynajmniej w dwóch środowiskach (np. dom, szkoła) a ich nasilenie musi powodować upośledzenie funkcjonowania dziecka (społeczne, zawodowe lub szkolne).
• Czasami dodatkowo wskazana jest diagnoza ADHD wg DSM-IV TR, klasyfikacja ta pozwala na postawienie rozpoznania podtypu z dominującymi zaburzeniami koncentracji uwagi (ADD). Dzieci z tym podtypem ADHD są spokojne, ale z powodu zaburzenia koncentracji uwagi narażone są na dużo słabsze wyniki w nauce, a często również na trudności szkolne mimo prawidłowego intelektu.
• W trakcie diagnozy skrupulatnie wykluczamy czynniki środowiskowe, które nasilają niepokój dziecka –diagnoza różnicowa ( np. lęk separacyjny okresu dzieciństwa, maltretowanie dziecka, konflikty w rodzinie, rozwód rodziców).
• Nie wykonujemy żadnych badań laboratoryjnych bo nie takich pozwalających na postawienie lub wykluczenie rozpoznania ADHD/ADD.
• Badanie EEG –jakościowe badanie czynności bioelektrycznej mózgu. Dzieci jak i dorośli wykazują często nieprawidłowy lub na granicy normy obraz EEG.
• QEEG- mapa mózgu. Ilościowe badanie czynności bioelektrycznej mózgu. Zdecydowanie częściej nieprawidłowości dotyczą ilościowego zapisu EEG . Zmiany w QEEG dotyczą niedostatecznego pobudzenia w czołowych lub przyśrodkowych okolic korowych w różnym stopniu z różnymi innymi zaburzeniami.

Wykonanie QEEG –mapy mózgu w diagnostyce ADHD/ADD pozwala na wyodrębnienie podtypów ADHD/ADD.

1. podtypy ADHD według neurobiologicznych wzorców funkcjonalnych
2. podtypy ADHD według różnych wzorców odkrytych na mapach mózgu (Chabot 1996, 2001r, Sterman 2000r, Clarke 2001r).

Terapia dzieci i dorosłych z ADHD/ADD

• Terapia EEG Biofeedback- biologiczna stymulacja pracy mózgu. Przed treningiem EEG Biofeedback należy wykonać QEEG –mapę mózgu. Aby dokładnie określić obszary w których występują nieprawidłowości a następnie dobrać odpowiednie protokoły do pracy treningiem EEG Biofeedback. Dzieci czy osoba dorosła z ADHD nieprawidłowy wzorzec generowanych fal mózgowych podczas treningu EEG Biofeedback uczy się korygować. Korekcja EEG w kierunku zapisu prawidłowego wiąże się z poprawą funkcji poznawczych i stanem zachowania.
• Badania kontrolowane –porównujące metodę EEG Biofeedback i leki stymulujące wykazują, iż metody są porównywalne w nastąpieniu poprawy, na korzyść metody EEG Biofeedback, bowiem poprawa następuje również po ukończeniu treningów oraz EEG Biofeedback nie wiąże się z występowaniem działań ubocznych.
• U dzieci, które nie odpowiadają na leki stymulujące stwierdza się często nadmierne pobudzenie w czole (ale nie tylko). Długoterminowe leczenie derywatami amfetaminy opóźnia prawidłowy rozwój dziecka. Występują niezależnie od wieku znaczące objawy uboczne pod postacią zaburzeń snu, obniżonego apetytu, bólów brzucha czy głowy. U dorosłych leki szczególnie stymulujące są tylko w połowie efektywne, tak jak u dzieci.
• Jedyną niedogodnością jest długi okres treningów do normalizacji czynności bioelektrycznej QEEG, który wynosi w ADHD do poprawy stanu 40-80 treningów.
• Z literatury i badań jak i własnych doświadczeń wynika, że zdecydowanie szybciej uzyskuje się:

1. poprawę koncentracji uwagi
2. na 2 miejscu jest impulsywność
3. a dopiero na 3 miejscu impulsywność

Wiele rodziców kończy terapię za wcześnie, bowiem wydaje im się, że już ich dziecko nie potrzebuje, bo nastąpiła poprawa. Jednak do pełniejszej korekcji stanu czynności bioelektrycznej mózgu potrzeba zdecydowanie dłuższej terapii.

Według kryteriów medycyny opartej na badaniach –ocena Arns´a i współczesnych badaniach metoda EEG Biofeedback należy do grupy efektywnych i specyficznych metod poprawy funkcjonowania dzieci i dorosłych z ADHD.